Eindelijk is het dan zover: Een nieuw duurzaam clubhuis met genoeg ruimte voor al ons materiaal. Sinds 2004 waren we al op zoek was naar een nieuwe accommodatie. In 2006 namen we de Go Ahead 18 kantine aan de Hoornse Vaart in gebruik. Een prachtige locatie maar enigszins beperkt betreft opslag van ons materiaal. Met de herontwikkeling van het voormalige DFS terrein in wonen en sport kon een multifunctioneel sportpark worden ontwikkeld. Na de International Children´s Games werden de oude opstallen gesloopt. Hierdoor kwam er ruimte voor een nieuw te realiseren clubgebouw wat niet alleen praktisch maar ook zeer duurzaam is.
Dat het nieuwe duurzame clubgebouw aan de Hoornse Vaart een aanwinst is voor sportstad Alkmaar is een feit. Het ruim opgezette gebouw dat eigendom is van de gemeente Alkmaar is van alle gemakken voorzien. Een kantine, een verwarmde botenloods, een materiaalloods, en zes kleedkamers met vloerverwarming. Om het gebouw op energie neutrale wijze te voorzien van stroom, warm water en verwarming zijn er 148 zonnepanelen en een zonnecollector aangebracht. Tevens is het gehele gebouw voorzien van LED verlichting en bewegingsmelders. Aannemer van dit duurzame bouwproject is Bouwbedrijf Bolten.
Op 17 september werd dit groots gevierd met een feestelijke opening. Wethouder DFS Elly Konijn, wethouder sport Pieter Dijkman, secretaris United Dragons Otto Duindam en voorzitter Stichting BAUD Timo Rijnbeek mochten gezamenlijk de openingsplechtigheid uitvoeren. Na de officiële plechtigheid kon iedereen het pand bewonderen.
Een filmpje van de opening:
Met dank aan René Pronk voor de foto’s. www.invenio.nl
Op zaterdag 10 september organiseerde drakenbootvereniging EHDC uit Amsterdam de Bosbaan Regatta. Deze race wordt gehouden op de Bosbaan in het Amsterdamse Bos. Bij aankomst op de wedstrijdlocatie waren er al vele teams aanwezig en druk bezig hun tenten op te zetten. Naast de Nederlandse teams waren er ook verschillende sterke teams uit Duitsland aanwezig. Dat in Duitsland de drakenbootsport veel groter is was duidelijk merkbaar.
Het weer was heerlijk, een lekker zonnetje en weinig wind. De ochtend startte met de 500 meter races gevolgd door de 200 meter races in de middag. De wind kwam halverwege de races een beetje opzetten waardoor de starts wat moeizamer verliepen. We hebben goede races gevaren waarbij we iedere race onze voorgaande tijd wisten te verbeteren.
De dag werd afgesloten met de twee kilometer. Ditmaal in één rechte lijn i.p.v. de gebruikelijke rondes waarbij altijd veel spektakel te zien is. De twee kilometer werd vol overtuiging ingezet en afgemaakt. De boot gleed fijn door het water, de slagen waren groot en krachtig. Het tempo bleef constant en ging voor de eindsprint nog eens netjes omhoog. Helaas lukte het ons niet, ondanks de goede races, om ons tussen al dat Duitse geweld staande te houden en zijn we niet in de prijzen gevallen.
We did it! 34 kilometer in 2 uur, 28 minuten en 21 seconden!
Op donderdag vertrekt de trailer met de boot alvast richting Calais om zo op vrijdag al met de eerste boot richting Engeland te gaan. Op vrijdagochtend om 5 uur verzamelen de overige draken zich bij het clubhuis om met twee busjes ook richting Calais te gaan. De reis verloopt voor iedereen voorspoedig en we komen eerder dan gepland aan bij ons hostel. Te voet gaan we met z´n allen naar Prince Greenwich. Door eigenaar Paolo worden we begroet en in een fantastische ambiance worden meerdere heerlijke gerechten geserveerd. Vervolgens wandelen we terug naar het hostel en gaan we vroeg naar bed.
In de ochtend gezamenlijk ontbijten in het hostel en vervolgens gaat er een klein clubje vast naar de boot om die te prepareren voor de race. Het door Clyde speciaal voor deze race gemaakte dek en de waterpomp moeten er voor zorgen dat de golven zoveel mogelijk buiten de boot blijven. Al vroeg staat alles klaar en is ook de rest van de crew aanwezig. Het lange wachten voor de start begint. Omdat de drakenboten als laatste starten kunnen we goed zien hoe de langzamere klasses worden weggeschoten. Het wemelt van de bootjes in het startgebied. Als voor ons de outriggers te water zijn gegaan mogen ook de drakenboten te water. Met de boot in de hand lopen we de helling af het water in. Allemaal in de boot en we kunnen van start. Langzaam varen we in het startgebied rond tot er wordt omgeroepen dat we naar de start moeten. We moeten soms flink peddelen om in de sterke stroming op onze plek te blijven.
Dan gaan we van start. Al snel hebben we met z’n allen een goed ritme te pakken. De eerste flinke golven komen langs. Opluchting bij de slagpeddellaars dat de golven perfect worden gebroken en via het dek weer terug de Thames instromen. Het water spat flink op en drummer Marcia zit meerdere malen tot haar middel in een golf gevangen. Stuurman Timo weet de boot goed recht op de golven in te sturen zodat we zo weinig mogelijk last van de hoge golven hebben. Tot de Tower Bridge weten we vlak achter de eerste drakenboot te blijven. Daar moeten we hun helaas laten gaan. Van de andere drakenboten zijn we al snel losgekomen. Alleen de Henley Dragons weten in ons kielzog te blijven. Tussen de wirwar van sloepen weten ze voor ons te komen liggen maar Timo haakt goed bij ze aan. Na ze een tijdje te hebben gevolgd zien we kans om ze weer voorbij te gaan. Ze blijven echter aan ons plakken en komen ons zelfs weer voorbij. Dan is het tijd om per bankje 20 slagen wat te drinken en je even te strekken. Dat betekent dat de rest van de boot een tandje bij moet zetten om dit te compenseren zodat we bij Henley Dragons in de buurt blijven. Mirjam verliest hier haar peddel. Door een sterk staaltje teamwork heeft ze binnen een aantal slagen al de reservepeddel in haar handen en kan ze weer door. Voor ons zien we dat Henley Dragons van koers verandert en door een sloep geraakt wordt waardoor ze haaks op de stroming komen te liggen. Voor ons weer een kans om op voorsprong te komen. Het lukt ons zelfs om van ze los te komen. Vlak voor laatste brug weten ze ons toch weer te vinden. Nek aan nek koersen we af op de finish. We persen er nog een laatste eindsprint uit maar moeten vlak voor de finish inhouden omdat er twee sloepen voor ons liggen. Henley Dragons weet ons met enkele seconden voor te blijven. Eenmaal over de finish stappen we één voor één voorzichtig in het water. Even kijken of de benen nog werken na twee en een half uur zitten. De boot gaat de trailer op en we drinken een borrel om te vieren dat we gefinisht zijn. Lucas staat gelukkig al weer klaar om ons terug te brengen naar het hostel.
Om de spieren weer een beetje los te krijgen wandelen we naar de Old Firestation waar we gezamenlijk eten. Bij terugkomst in het hostel kijken we de eerste beelden terug. Nog even samen nagenieten voor we morgen weer naar huis vertrekken. We zijn ontzettend trots op onze crew die na de teleurstelling van het niet mogen starten afgelopen jaar er dit jaar toch weer voor gegaan is en dit resultaat heeft neergezet!
