Naast het drakenbootvaren worden er ieder seizoen ook een aantal vaste activiteiten ondernomen om elkaar beter te leren kennen. Het seizoen wordt afgesloten met het eindejaarsuitje waar er wordt gebowld om de Soc-Zak-trofee. Dit jaar werd het uitje gehouden bij de Weard Bowling in Heerhugowaard. Een avond gezellig samen bowlen, lachen en eten.
De winnaar van de Soc-Zak-trofee is dit jaar Louis. De beste dame was Nathalie. De avond werd afgesloten met een borrel waar een nieuwe trofee is geregeld zodat er volgend jaar ook één is voor de best spelende dame. Gelukkig konden we vanwege de wintertijd een uurtje extra slapen zodat iedereen weer fris op de zondagstraining kon verschijnen.

Klik op een foto voor een grotere afbeelding.

[Show slideshow]

Sport is emotie. Dat bleek wel afgelopen weekend.
Na een seizoen samen extra trainingen varen, samen lachen maar soms ook samen afzien waren de twee teams er klaar voor.
Het ene team (United Dragons) waar van vele leden voor het eerst mee zouden doen. Het andere team (Titanic Dragons) bestaande een combinatie van leden van Concrete Dragons en United Dragons.

Op vrijdagochtend vertrok vanuit Amsterdam de Land Rover met twee boten en vanuit Alkmaar de busjes op weg naar Londen. Bij Hazeldonk de eerste stop waarop we gezamenlijk een kop koffie hebben gedronken en vervolgens de tocht naar Calais maakten waar we op de boot stapten. In Londen aangekomen hebben we een flinke tijd in de file gestaan. Na het uitladen van de boten en ander spullen zijn we met zijn allen gaan eten. Na het eten brengen de chauffeurs de busjes naar de finish waar ze wederom in de file terecht komen. Kortom een lange dag reizen. Maar het zou het waard zijn want morgen is het zover.

Zaterdagochtend. Na het prepareren van de boot lopen we met z´n allen naar het startgebied. Aangekomen in het startgebied is de spanning op de gezichten te lezen. Dit is waar we voor zijn gekomen. Tussen de andere drakenboten wachten we rustig af tot we mogen starten. Tijdens het wachten word er onderling wat contact gelegd. Waar komen jullie vandaan? Komen jullie echt alleen voor deze race naar Londen? Er wordt bij elkaar gekeken naar de preparaties aan de boot en naar die rare Hollanders die met twee stokken i.p.v. één drummen.

Vlak voor de start wordt er meerdere malen omgeroepen dat de zwemvesten op de juiste manier moeten worden gedragen. Voor ons zien we een outrigger om gaan terwijl een tweede naar een rescuepoint word gesleept. De eerste drakenboten worden naar het water gebracht. Door de omroepinstallatie klinkt fel “all dragonboats stop” Er moet een kwartier gewacht worden. De havenmeester moet uitsluitsel geven of het veilig is om het water op te gaan. Na kwartier klinken de twee woorden die we niet wilden horen. “No go”. Ongeloof, teleurstelling, verdriet. Dit was niet waarvoor we waren gekomen. Een jaar lang extra trainen komt hier tot een enorme anticlimax. Er wordt getroost. De boten worden weer afgetuigd. De chauffeurs wacht een rit van vier uur om de spullen bij de finish op te halen. Ongedane zaken keren we terug naar het hostel.

`s Avonds eten we bij de Chinees. Heerlijk troostvoer. Tijdens het eten klinken de plannen om volgend jaar alsnog naar Londen te gaan want dit verhaal voelt nog niet af. Zaterdag 3 september 2016 staat in de agenda genoteerd.

Klik op een foto voor een grotere afbeelding.

[Show slideshow]

Zuivelfabrikant Campina maakte onder noemer Sporthelden van Nederland een portret van onze vereniging waarbij lid Marrit Tuinhof werd gevolgd voor en tijdens een training. Het resultaat is prachtig geworden. Onderstaand is de video te vinden.

“Dat doen we nog een keer” Ik zet het pak yoghurt weer terug in de koelkast en sluit de deur. Om vervolgens de deur weer open te doen en het pak nogmaals uit de koelkast te halen. Dan loop ik met mijn bakje yoghurt twee keer door de gang richting de woonkamer en terug. Iedere handeling voer ik deze ochtend meerdere malen uit.

De reden? Omdat er vanaf 8 uur een filmploeg in mijn huis rondloopt die alles filmen vanuit verschillende hoeken. Twee maanden geleden gaf ik de vereniging op voor een videoportret van Campina. De club werd gebeld dat ze graag een opname bij ons wilden komen maken en zo gebeurde het dat er vandaag een professionele cameraploeg in Alkmaar stond.

Ook op de club volgt op iedere beweging: ” Dat doen we nog een keer”. De boot wordt uit de container gehaald en mag er vervolgens weer in om er nog een keer uitgehaald te worden. We varen met twee boten inclusief drum over de Hoornsevaart met op de achtergrond de molens. Er wordt gefilmd vanaf de kant, vanaf de boot, vanaf een volgboot en zelfs vanuit de lucht met een drone.

Ontzettend leuk om te zien hoeveel werk er zit in het maken van opnames om er een leuk filmpje van te maken. Nieuwsgierig naar het resultaat? Wij ook! Binnenkort meer op facebook.

Marrit Tuinhof

[Show slideshow]

Zaterdagochtend, vroeg op want het is zover, de LAUD 2015! Op de club de boot op de trailer, gevolgd door een kop koffie om wakker te worden. Dan op weg naar Spijkerboor. Het is bewolkt maar een lekkere temperatuur als de boot te water gaat. Met 18 peddelaars, een stuurman en een drummer vertrekt de boot. De stemming zit er meteen al in. De boot wordt gevolgd door een auto met een extra stuurman en peddelaar. Onderweg is er op verschillende plaatsen een stop waar de catering al klaar staat. Heerlijk om onderweg even de benen te kunnen strekken en wat te eten om nieuwe energie op te doen.

De route van bijna 50 km voert onder andere over het Noordzee kanaal en de Zaan. Van prachtige Hollandse landschappen tot industrieterrein waar we naast grote schepen liggen die komen laden en lossen. Op de Zaan een hoop bootverkeer met gezellige muziek. Bij de Zaanse Schans hebben we ook veel bekijks en zijn door menig toerist op de foto gezet. (Echt Noord-Hollands Drakenbootvaren) Aan het eind van de middag kwamen we weer aan bij Spijkerboor waar we na het opladen van de boot een welverdiend biertje kregen. Een zeer geslaagde LAUD 2015! Volgend jaar in Haarlem de 70 aantikken?

[Laat diashow zien]