Van de Ierse zee naar de Noordzee.

Dag 3. De dag van één meter tien.

Het laatste deel van deze bijzondere tocht. We warmen op met een paar sluisjes om vervolgens bij het Falkirk Wheel aan te komen. Door een smal sluisje komen we aan in het bassin wat op het Falkirk Wheel aansluit. Rustig varen we de grote waterbak in. Achter ons word de bak afgesloten en langzaam begint het wiel te draaien tot we op vijfendertig meter hoogte op het aansluitende kanaal uitkomen. We worden in het wiel getrakteerd op een prachtig uitzicht. Omdat alle sluizen de afgelopen dagen zo veilig en stabiel genomen werden twijfelt Scotish Canals niet om ons ook  de laatste sluis van zeventien meter te laten bedwingen. Eenmaal boven zijn we qua kilometers halverwege het kanaal. Het water word steeds ondieper tot ongeveer 110 cm. Het peddelen gaat zwaar maar we komen goed in een cadans die goed vol te houden is. Bij het Falkirk Wheel hebben we wat vertraging opgelopen die we in het ondiepe water niet kunnen inhalen. Even komt de twijfel of we op tijd bij de laatste brug zullen zijn die 50 meter voor de finish ligt. Eenmaal aangekomen bij de brug blijkt de brugwachter ver na diensttijd te zijn gebleven om op ons te wachten. Met een grote grijns haalt hij een sleutelhanger met twee houten klompjes eraan uit zijn jaszak. Die kreeg hij een jaar geleden van twee gekke Hollanders met crazy plannen om van Glasgow naar Edinburgh te peddelen. Na de brug varen we de laatste 50 meter. De draak kust de kant en de tocht is voltooit.

Foto: Mikiko Schot-Waters

Hieronder de impressie van de dag:

Van de Ierse zee naar de Noordzee.

Dag 1. Dag van de sluisjes.

Na een voor sommigen slapeloze nacht van spanning is ons Schotland-avontuur begonnen. Spanning of we toestemming gaan krijgen alle sluizen (en dat zijn er erg veel voor vandaag) in de boot te mogen blijven zitten. Alles is afhankelijk van de eerste paar sluizen die we onder nauw toezicht van Scottish Canal passeren. Vier fietsers fietsen vooruit en staan bij de sluizen te wachten om met behulp van lijnen de boot op de juiste plek te houden. Al snel kolkt het water met grote kracht de sluis in. We krijgen complimenten over hoe gestructureerd en veilig we te werk gaan. Het vertrouwen wat we hiermee opbouwen zorgt er later voor dat we ook de elf meter hoge sluis mogen passeren. Het team van Scottish Canal rijd de hele dag met ons mee om alle 17 sluizen te bedienen. Omdat het passeren zo goed verloopt en er schik ontstaat rondom die gekke Hollanders met hun drakenboot worden de sluizen gezamenlijk met onze fietsers geopend en gesloten. Hoogtepunt van de dag is het Dalmuir Drop Lock. Om onder de weg door te kunnen varen word er uit de sluiskolk 2000 kubieke meter water gepompt zodat er een doorvaarthoogte van 3 meter wordt gecreëerd. Na het passeren van de brug wordt het water weer terug gepompt. Een dag van weinig kilometers maar veel hoogtemeters. De komende twee dagen zullen we meer meters gaan maken.

Onderstaand een impressie van de dag:

Het zonnetje schijnt en de temperatuur is aangenaam. Heerlijk weer om te gaan drakenbootvaren. Vandaag samen met de draken van Odysseus , Concrete Dragons, Dura Vermeer Dragons en The Dutch Dragon(s) om de Tour de Alkmaar te varen. Een recreatieve tocht vol met allerlei opdrachten.
De sfeer zat er al snel in. Een potje drakenbootpolo bij Odyseus, een bierviltje scoren op het drukke Waagplein en een heuse bruidsreportage op de Kneppelbrug zorgde voor veel hilariteit en volop aandacht aan de kant. De route door de binnenstad van Alkmaar voerde ons onder lage, nog lagere en hele lage bruggetjes door. De stuurmannen hebben flink hun best moeten doen om de route zo snel mogelijk af te leggen.
De tocht was een heuse kennismaking met Alkmaar. We weten inmiddels alles over Alkmaar. Bijvoorbeeld dat de Accijnstoren ooit verplaatst is omdat de weg verbreed moest worden ( of zoals 1 team mooi omschreef: “Omdat ie in de weg stond”)
Bij terugkomst bij het clubhuis stond er ons een heerlijke barbecue te wachten. De befaamde homemade knoflooksaus en de chocoladefondue van Louis viel bij iedereen in goede smaak. Onder het genot van een drankje sloten we deze geslaagde dag af.
Dank aan alle deelnemende teams, wij hebben van jullie genoten!

[Show slideshow]

Traditiegetrouw varen we jaarlijks de LAUD (Lange Afstand United Dragons). Waar we ooit begonnen met een tocht van 48 km in Friesland worden de uitdagingen ieder jaar groter. Inmiddels zijn we al een jaar bezig met de voorbereiding van een XXL-editie. Van 27 tot en met 29 juli zullen we 111 km peddelen en 37 keer door een sluis varen. Het toetje van deze tocht is een rondje in het Falkirk Wheel. Daarmee zullen we de eerste drakenboot zijn die van de Ierse zee naar de Noordzee vaart. De uitdaging zal vooral liggen in de hoeveelheid sluizen en hoogtemeters waar we de strijd mee zullen aangaan. Met deze unieke uitdaging willen we de aandacht vragen voor een voor ons erg bijzonder doel. Hierover en over de tocht zelf zullen we jullie de komende tijd op de hoogte houden. Houd onze website en Facebook in de gaten!

Lieve mensen,

Helaas moeten we jullie mededelen dat Race The Dragon dit jaar niet door zal gaan. De kade waar wij al jaren ons festival vieren wordt momenteel grondig verbouwd. Het ziet er niet naar uit dat deze tijdig klaar zal zijn.
Als organisatie balen we hier ontzettend van want we willen van de twintigste editie een speciale maken als dank voor al die teams die al jaren lang trouw komen. We zijn daarom op zoek gegaan naar een alternatieve locatie. Echter zijn er momenteel geen mogelijkheden waar we dezelfde kwaliteit kunnen bieden die jullie van ons gewend zijn. Mocht je je al hebben ingeschreven zullen we via de teamcaptain contact met jullie opnemen. We hopen dat Alkmaar in 2018 klaar is voor ons en jullie allemaal weer te zien in het jaar van de hond!